Έχω αστάθεια ώμου, πώς μπορεί να προέκυψε;

Η άρθρωση του ώμου επιτρέπει ένα εκτεταμένο εύρος κινήσεων, γεγονός που την καθιστά μία από τις πιο ευέλικτες αρθρώσεις του ανθρώπινου σώματος. Ωστόσο, αυτή η ευελιξία συχνά συνοδεύεται από μειωμένη σταθερότητα, με αποτέλεσμα την εμφάνιση επεισοδίων αστάθειας. Η αστάθεια του ώμου περιγράφει την κατάσταση κατά την οποία η κεφαλή του βραχιονίου οστού μετακινείται πέρα από τα φυσιολογικά όρια της ωμογλήνης, οδηγώντας σε μερικό ή πλήρες εξάρθρημα ώμου. Αυτή η πάθηση επηρεάζει άτομα που ασχολούνται με αθλητικές δραστηριότητες, όσους πραγματοποιούν συχνές επαναλαμβανόμενες κινήσεις που επιβαρύνουν τον ώμο και άτομα με χαλαρούς συνδέσμους ή συνδετικές διαταραχές.

Πού μπορεί να οφείλεται η αστάθεια του ώμου;

1. Τραυματική αστάθεια ώμου

Η τραυματική αστάθεια προκαλείται από έντονο τραυματισμό που μπορεί να οδηγήσει σε εξάρθρημα ώμου ή ακόμα χειρότερα σε ρήξη τένοντα ώμου ή γενικά ρήξη των σταθεροποιητικών δομών της άρθρωσης. Το εξάρθρημα ώμου μπορεί να είναι πρόσθιο, οπίσθιο ή κατώτερο, ανάλογα με την κατεύθυνση της μετατόπισης της κεφαλής του βραχιονίου. Η πρόσθια εξάρθρωση είναι η πιο συχνή μορφή τραυματικής αστάθειας, καθώς ο πρόσθιος αρθρικός θύλακος είναι σχετικά πιο αδύναμος.

2. Ατραυματική αστάθεια

Η ατραυματική αστάθεια εμφανίζεται χωρίς την ύπαρξη σοβαρού τραυματισμού και οφείλεται συνήθως σε υπερελαστικότητα των αρθρώσεων. Σε αυτήν την περίπτωση, η κεφαλή του βραχιονίου μπορεί να μετατοπίζεται ακόμα και με απλές καθημερινές κινήσεις, ενώ η αστάθεια είναι συνήθως αμφοτερόπλευρη. Συχνά σχετίζεται με χαλαρότητα των συνδέσμων που υφίσταται εκ γενετής και μπορεί να οδηγήσει σε εξαρθρήματα πολλαπλών κατευθύνσεων. Βέβαια, δεν αποκλείεται και τυχόν προηγούμενες χειρουργικές επεμβάσεις στον ώμο να συμβάλλουν στην αστάθεια. Τέλος, δυσπλασίες στην άρθρωση του ώμου μπορεί να προκαλέσουν αστάθεια.

3. Χρόνια αστάθεια ώμου

Η χρόνια αστάθεια ώμου χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενα επεισόδια εξαρθρημάτων που μειώνουν τη σταθερότητα της άρθρωσης και προκαλούν λειτουργικούς περιορισμούς. Η συνεχής μετατόπιση της κεφαλής του βραχιονίου οδηγεί σε σταδιακή φθορά της άρθρωσης, αυξάνοντας τον κίνδυνο ανάπτυξης αρθρίτιδας του ώμου.

Συμπτώματα που προκαλεί η αστάθεια ώμου

Τα συμπτώματα της αστάθειας περιλαμβάνουν:

· Έντονος πόνος και δυσκαμψία, ιδιαίτερα κατά το πρώτο επεισόδιο εξάρθρωσης

· Δυσκολία ή φόβος εκτέλεσης συγκεκριμένων κινήσεων, όπως ανύψωση του χεριού, ή δραστηριοτήτων

· Αίσθημα χαλαρότητας ή αδυναμίας στην άρθρωση

· Συχνά εξαρθρήματα ή υπεξαρθρήματα ώμου, ιδίως σε χρόνιες περιπτώσεις

· Μειωμένη λειτουργικότητα

Διάγνωση

Η διάγνωση βασίζεται αρχικά στη λήψη του ιστορικού του ασθενούς και την κλινική εξέταση με ειδικές δοκιμασίες, όπως η δοκιμασία πρόκλησης εξαρθρήματος. Ακολουθούν απεικονιστικές εξετάσεις, όπως ακτινογραφία για τον αποκλεισμό καταγμάτων, μαγνητική τομογραφία για την αξιολόγηση των συνδέσμων και αξονική τομογραφία για λεπτομερή ανάλυση των οστικών δομών

Επιλογές θεραπείας

Η θεραπεία εξαρτάται από τη σοβαρότητα της αστάθειας και μπορεί να είναι είτε συντηρητική είτε χειρουργική. Ως προς τη συντηρητική αντιμετώπιση, αυτή αποτελεί την πρώτη επιλογή για ασθενείς με ατραυματική ή ήπια αστάθεια. Περιλαμβάνει:

· Φυσικοθεραπεία για ενδυνάμωση των μυών του ώμου και αποκατάσταση της σταθερότητας

· Περιορισμό των δραστηριοτήτων που προκαλούν εξαρθρήματα

· Νάρθηκες και επιδέσεις για υποστήριξη της άρθρωσης

· Φαρμακευτική αγωγή, όπως μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) για την ανακούφιση του πόνου.

Σε περιπτώσεις επαναλαμβανόμενων εξαρθρημάτων ή σοβαρών συνδεσμικών βλαβών, η χειρουργική αποκατάσταση μπορεί να είναι απαραίτητη. Ιδανική επιλογή σε τέτοιες περιπτώσεις είναι η αρθροσκόπηση του ώμου, κατά την οποία πραγματοποιείται η ενίσχυση των σταθεροποιητικών δομών του ώμου. Είναι πολύ σημαντικό να πραγματοποιήσει την επέμβαση ένας έμπειρος Ορθοπαιδικός Χειρουργός Άνω Άκρου προκειμένου να προκύψει το βέλτιστο δυνατό αποτέλεσμα και να ανακτηθεί η λειτουργικότητα του ώμου.

Αποκατάσταση

Η περίοδος αποκατάστασης εξαρτάται από τη σοβαρότητα της αστάθειας και την θεραπεία που έχει εφαρμοστεί. Περιλαμβάνει:

· Ακινητοποίηση με νάρθηκα για τις πρώτες εβδομάδες μετά τη χειρουργική επέμβαση

· Σταδιακή αύξηση της κίνησης και ενδυνάμωση των μυών μέσω φυσικοθεραπείας

· Επιστροφή στις αθλητικές δραστηριότητες μετά από 4-6 μήνες, ανάλογα με την πρόοδο της ανάρρωσης

Σε κάθε περίπτωση, η αστάθεια του ώμου είναι μια περίπλοκη παθολογική κατάσταση που μπορεί να περιορίσει σημαντικά τη λειτουργικότητα της άρθρωσης. Η έγκαιρη διάγνωση και η εφαρμογή της κατάλληλης θεραπείας είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της σταθερότητας και την πρόληψη επιπλοκών, όπως η αρθρίτιδα του ώμου. Σκοπός είναι σε κάθε περίπτωση η αποτελεσματική αντιμετώπιση του προβλήματος και η επιστροφή στις καθημερινές δραστηριότητες με ασφάλεια και χωρίς ενοχλήματα.