Η Δέσποινα Μπεμπεδέλη θυμάται την τουρκική εισβολή του 1974 στην Κύπρο, καθώς και τη συμμετοχή του συζύγου της στον πόλεμο.

Επιπλέον αναφέρεται στα συγκλονιστικά γεγονότα κατά τη συμμετοχή της στο επεισόδιο της εκπομπής «Μεγάλη Εικόνα» που προβλήθηκε την Κυριακή 28 Ιανουαρίου.

Πρώτα όμως αναφέρεται στη Κύπρο και τη ζωή της εκεί: “Σίγουρα έχω δύο πατρίδες. Ο γενέθλιος τόπος μου είναι η Ελλάδα, η πατρίδα μου είναι η Κύπρος. Είμαι εγκατεστημένη εδώ από το 1968. Έτσι κι αλλιώς πήρα την κυπριακή υπηκόοτητα λόγω γαμου, αλλά ουσιαστικά τη ζωή μου την έχτισα εδώ γιατί ήρθα πολύ νέα, εδώ εδραίωσα την σταδιοδρομία μου τη θεατρική, την επαγγελματική, εδώ οργανώθηκε η ζωή μου οικογενειακά, έφττασα να κάνω τα εγγόνια, έχω 2 κορίτσια. Ναι, είναι δύο οι πατρίδες μου, μου λένε ότι είμαι ερωτική μετανάστις. Έτσι μου λένε. Ήξερα ότι αυτή η σχέση με τον Στέλιο θα με οδηγούσε εδώ και δεν μετάνιωσα ποτέ”.

Συνεχίζοντας μιλά για τα γεγονότα του ’74: “Τα βιώσαμε αυτά τα γεγονότα. Βέβαια δηλώνω από την αρχή ότι μέσα από αυτή την τραγωδία είμαστε μια οικογένεια από εκείνες που, θα έλεγα, ήμασταν τυχερές κάτω από εκείνες τις συνθήκες, γιατί δεν κλάψαμε νεκρούς, δεν έχουμε την αγωνία την προσωπική και την ατομική των αγνοουμένων, δεν ξεριζωθήκαμε από πατρίδες. Αλλά βίωσα όμως τον πόλεμο. Ο άντρας μου πήγε να πολεμήσει ως έφεδρος. Πέρασα αγωνίες γιατί βγήκε φήμη ότι είχε σκοτωθεί, τον έψαχναν στα νοσοκομεία, να βρούνε… Ας πούμε πως ήταν μια παρεξήγηση ως προς το όνομα αλλά πέρασα πάρα πολύ μεγάλη αγωνία πάνω σε αυτό”.

“Είχα μείνει πίσω με τα δύο μωρά μου, αλλά ξέρετε τι αγαλλίαση είναι μετά από όλο αυτό το άγχος του να σκέφτομαι ότι μπορεί να έχει χαθεί και να μην τον ξαναβρώ, να τον βρίσκω μπροστά μου; Είναι πολύ μεγάλη ευτυχία αυτό: να ξαναγυρίζει ο άνθρωπος που φοβάσαι ότι δεν θα τον ξαναδείς γιατί έχει πάει στον πόλεμο. Είναι ένα απερίγραπτα πολύτιμο δώρο”.